LTE شبکه مخابرات بیسیم نسل چهارم
با فناوری نسل چهارم مخابرات آشنا شوید .
کمپانی Verizon همراه با -وودافون شریک و سرمایهگذار خود- به منظور ترغیب هرچه بیشتر سازندگان و اپراتورهایی که روی LTE سرمایهگذاری کردهاند و قصد توسعه آن را دارند، برای نخستین بار اقدام به انتشار ویژگیهای دقیق فنی این تکنولوژی تحت عنوان کنفرانسی با همین نام کرد که با این اقدام قصد شفافسازی LTE را داشت.
Verizon یکی از کمپانیهای معروف در زمینه تکنولوژی بیسیم در آمریکا، چندی پیش از گشایش مرکز تحقیقات بزرگی که صرفا روی شبکه نسل چهارم تلفنهمراه فعالیت میکند، خبر داد. این در حالی است که کمپانی AT&T به عنوان بزرگترین اپراتور تلفنهمراه در آمریکا که سریعترین رشد را در پهنای باند وسیع سیار داشته، حمایت خود را از LTE در سال 2008 رسما اعلام کرد و پیشبینی کرده تا سال 2010 این سرویس را در سراسر آمریکا به صورت تجاری عرضه کند. در این راستا اپراتور T-Mobile نیز با همکاری Nortel نسخه آزمایشی LTE را در شهر برن آلمان به نمایش گذاشتند.
بر اساس آخرین تحقیقات به عمل آمده از موسسه تحقیقاتی اینفونتیکس، وایمکس در سال 2009 رشد قابل توجهی نخواهد داشت، توسعه و پشتیبانی از LTE به عنوان استراتژی اصلی اکثر شرکتهای مخابراتی درنظر گرفته شده و علت عمده آن خروج شرکتهای معتبری چون نورتل و آلکاتل- لوسنت که جزو چهار فروشنده اصلی تجهیزات وایمکس در جهان هستند، از بازار تولید وایمکس است. حتی شرکت بزرگی همچون نوکیا که از تولیدکنندگان برتر وایمکس و عضو ثابت انجمن جهانی وایمکس است از پشتیبانی تجهیزات این فناوری دست کشیده و استراتژی خود را بر توسعه تجهیزات مبتنی بر LTE معطوف کرده است.
بنا بر اظهارنظر یکی از تحلیلگران گروه تحقیقاتی Dell Oro Group، وایمکس نخستین فناوری نسل بعد محسوب میشود، این در حالیست که در ژوئن سال 2008 اتحادیه شبکه تلفنهمراه رسما LTE را به عنوان نخستین فناوری که میتواند تمامی نیازهای شبکه نسل آینده را تامین کند اعلام کرد که این خود نشان دهنده آن است که ویژگیهای فنی LTE توانسته استانداردهای لازم برای توسعه شبکههای مبتنی بر IP که غالب بازار هستند را در آینده تامین کند.
فناوری LTE با سرعت بارگیری 326 مگابیت در ثانیه و سرعت بارگذاری 86 مگابیت در ثانیه در باند 20 مگاهرتز در سال 2010 در بازار وجود خواهد داشت و قرار است تکنولوژی وایمکس با استاندارد (802.16e Rel 1.5) در همین سال با سرعت 70 مگابیت در ثانیه به بازار مصرف ارائه شود که البته این پیشبینی برای ورود وایمکس به بازار قبل از بحران اقتصادی در جهان بوده است.
نسخه پیشرفتهتر LTE که در سال 2011 روانه بازار شد نیز قبل از نسخه 802.16m وایمکس که منطبق بر شبکههای نسل چهارم است تجاری میشود و با ورود این نسخه از وایمکس، نسخه فوق پیشرفته LTE یعنی Rel 10 که از لحاظ فنی قابلیتهای بهتری نسبت به همتای وایمکس خود دارد وارد دنیای بزرگ شبکه تلفنهمراه میشود.
تحلیلگران یکی از علتهای چیره شدن وایمکس به LTE را سرعت بیشتر ورود آن به بازار و به اصلاح تجاری شدن آن ذکر کردند که این موضوع با شرایط فعلی منتفی است چرا که روند تجاری شدن هر دو تکنولوژی همزمان شده و چه بسا LTE با سرعت بیشتری وارد بازار شده است، بنابراین با توجه به اینکه ساختار فنی و معماری این دو تکنولوژی شباهت زیادی با هم دارند شاید برای اینکه غالب بازار در آینده را بتوان راحتتر پیشبینی کرد نگاهی به گستردگی این دو شبکه در جهان و سرعت سرویس آنها از فاکتورهای مهم و اساسی باشد.
اتحادیه جهانی وایمکس طی گزارشی که حدود دو ماه پیش منتشر کرد، اعلام کرده است که در حال حاضر 430 میلیون مشترک را در سطح جهان پوشش میدهد و پیشبینی کرده تعداد این کاربران تا سه سال دیگر به 800 میلیون نفر برسد که با توجه به پتانسیل موجود و شرایط فعلی رویایی بیش به نظر نمیرسد. اما اگر کمی واقعبینانه و به دیگر آمارها همچون آماری که کمپانی Maravedis ارائه میدهد نگاه کنیم متوجه میشویم که رقم واقعی کاربران وایمکس درحال حاضر بین دو تا سه میلیون است که با حقیقت کمی سازگارتر به نظر میرسد.
اکنون بهتر است نگاهی به آمار کاربران شبکه تلفنهمراه 3GPP بیندازیم که با عدد نجومی حدودا یک میلیارد مواجه میشویم که قسمت اعظم آنها تمایل به استفاده از شبکه نسل جدید آن که همان LTE باشد، دارند. با نگاهی به نحوه توزیع کاربران شبکههای +3G در دنیا که رقم آن براساس گزارش Informa Telecoms & Media به بیش از دو میلیارد تا سال 2013 خواهد رسید، کاربران وایمکس تنها 103 میلیون حدود پنج درصد از کل کاربران را تشکیل میدهند و این نشان میدهد که اگر خوشبینانه فرض شود که وایمکس تا آن زمان بتواند دوام آورد، درصد بسیار ناچیزی را در مقابل تعداد کاربران 3GPP & 3GPP2 کسب خواهد کرد.
عمده بازار وایمکس دنیا در حال حاضر به اروپا و استرالیا محدود میشود، البته طیفی از کاربران نیز در آمریکای جنوبی و آفریقا هستند و در این میان خاورمیانه کمترین میزان کاربر وایمکس در دنیا را دارد. طبق گزارشInforma Telecoms & Media تنها چهار درصد از کل کاربران وایمکس در خاورمیانه و حدود 30 درصد آن در اروپا هستند.
واضح و مبرهن است که بازار وایمکس تنها در خاورمیانه میتواند فروش خوبی داشته باشد چرا که هنوز اشباع نشده و به رقم بالایی نرسیده و این میتواند به فروش تجهیزات باقی مانده در انبارهای فروشندگان تجهیزات وایمکس کمک شایان توجهی کند و اگر دقیقتر به محدوده فعالیت و حوزه فروش و تبلیغات این تکنولوژی در سالهای اخیر نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که کاملا با حقیقت نیز سازگار است چرا که در اروپا و استرالیا توسعه آن متوقف شده است.
در استرالیا اغلب سرویس دهندههای وایمکس سرویسدهی خود را متوقف کرده و بقیه نیز قصد توقف آن را دارند و به جای وایمکس استفاده از 3G را برای کاربران تبلیغ میکنند. در اروپا نیز شبکه نسل سوم بسیار فراگیر است و استفاده از آن به علت قابلیت تحرک بیشتر، کیفیت مناسب و از همه مهمتر ارزانتر بودن نسبت به وایمکس فزونی دارد. علاوه بر آن در حال حاضر دو کشور سوئد و نروژ در حال پیادهسازی LTE هستند که به سرعت در تمامی اروپا تا دو سال آینده نفوذ خواهد کرد و منجر به از رده خارج شدن وایمکس در این قاره میشود . استانداردی از وایمکس که در حال حاضر در بیشتر کشورهای دنیا پیادهسازی شده 802.16d است ولی در بعضی نقاط نیز نسخه سیار آن یعنی802.16e پیادهسازی شده و در حال حاضر این نسخه از استاندارد در حال پیادهسازی و توسعه در دنیا است و تمامی آمارهای مربوط به این حوزه صرفا منحصر به همین استاندارد است در حالیکه میدانیم ویژگیهای فنی این نسخه هیچ شباهتی به LTE ندارد و اگر قرار باشد وایمکس به عنوان شبکه نسل آینده عنوان شود و یا با تکنولوژی همچون LTE مقایسه کرد باید منتظر نسخه بعدی آن که هنوز به بازار عرضه نشده است (802.16m) بود که شاید بتوان آن را با LTE مقایسه کرد.
ضریب نفوذ بسیار پائین شبکه وایمکس در خاورمیانه، دلیل روند رو به رشد آن را در این منطقه به وضوح نمایان میکند، ایران نیز از این قاعده مستنثنی نیست و یکی از دلایل اصلی ورود تکنولوژی وایمکس به ایران به شمار میرود. با توجه به مطالب ذکر شده شاید راحتتر بتوان گفت که شبکه نسل آینده LTE است یا وایمکس؟ و چه آیندهای پیش روی آن دو است.... شما قضاوت کنید.
LTE چیست ؟
نسل چهارم یا (4G) واژهای است که برای توصیف شبکههای بیسیم تکاملیافته یا ماورای نسل سوم استفاده میشود و شاید بتوان گفت نام تجاری آن در3GPP به صورت LTE است.
نسل چهارم، یک راه حل جامع بر مبنای IP برای انتقال صدا، تصویر و داده استفاده میکند و بر پایه اصل "هرجا و هر زمان" دادهها را با سرعتی بسیار بالاتر از نسلهای قبل در اختیار کاربر قرار میدهد. از لحاظ تکنیکی در نگاه ساده سرعت بارگذاری و بارگیری در LTE نسبت به نسلهای قبل بسیار بالاتر است. البته جدای از نرخ داده بالا، تاخیر کمتر در ارسال بستهها که منجر به کیفیت فوقالعاده VoIP، ویدئو کنفرانس و سرویسهای همزمان میشود و همچنین از دید یک اپراتور پهنای باند با کانالهای متغیر که در محدوده 1.25-20 MHz است.
مهمترین ویژگی برجسته LTE این است که تمامی زیرساخت آن بر اساس IP است، به عبارت بهتر بخش هسته شبکه کاملا همگام با پروتکلهای TCP/IP است و از سیگنالینگ معمولی که در شبکههای قدیمیتر به خصوص GSM استفاده میشد خبری نیست.
نرخ انتقال داده در این فناوری 326 مگابیت در ثانیه برای بارگیری و 86 مگابیت در ثانیه برای بارگذاری در طیف فرکانسی 20مگاهرتز است که در این شرایط حدود 400 کاربر به صورت همزمان در یک سلول میتوانند فعال و در عین حال متحرک باشند.
در شبکه نسل سوم پیشرفته یا HSPA تاخیر در حدود 40 تا 50 میلیثانیه است که در LTE به حدود 10 میلیثانیه کاهش مییابد.
منبع : Pcmark